Filmed over the course of three years, this documentary begins at the Maine Correctional Center where Jacinta, 26, and her mother Rosemary, 46, are incarcerated together, both recovering from drug addictions. As a child, Jacinta became entangled in her mother’s world of drugs and crime and has followed her in and out of the system since she was a teenager. This time, as Jacinta is released from prison, she hopes to maintain her sobriety and reconnect with her own daughter, Caylynn, 10, who lives with her paternal grandparents. Despite her desire to rebuild her life for her daughter, Jacinta continually struggles against the forces that first led to her addiction. With unparalleled access and a gripping vérité approach, director Jessica Earnshaw paints a deeply intimate portrait of mothers and daughters and the effects of trauma over generations.

SCREENING WITH VERY PRESENT
Conor McNally | 2020 | Canada | 5 min | English
How does prolonged confinement shape our experience of time? Filmmaker Conor McNally explores the question in the company of his brother Riley, a young man who’s learning to cope with a new—yet strangely familiar—reality.

JOIN THE CONVERSATION: Q&A with Jessica Earnshaw

Keywords: Addiction | Family | Generational Trauma | Prison Industrial Complex

In preparation for visits from foreign dignitaries, the authorities in Tehran clear the streets of homeless people, sex workers and drug users. Those who get picked up are taken to special detention centers outside the city. Stripped of their rights, dignity and freedom, the authorities hold them there until the outside world’s eyes are directed elsewhere. Then the men are released to go back out onto the streets. But the women are not: instead, they become official state prisoners for life. First time feature film Director Behzad Nalbandi found ways around the official channels and gained access to one of the women’s prisons, where he used a sound recorder to document the harrowing stories of its inmates. Utilizing original stop-motion animation to illustrate the accounts of violence, humiliation, poverty and addiction, as well as the Director’s own impressions of the bleak detention center. Such inventive animation allows Nalbandi to offer these “invisible” women a platform without exposing their identity. What this powerful five-years-in-the-making documentary does reveal is the grim reality concerning the position of women in Iranian society—and these women in particular.

برای بازدید های مقامات عالی رتبه خارجی، مسئولان شهرداری تهران خیابان های شهر را از بی خانمان، کارگران جنسی و معتادان پاکسازی و بازداشت شدگان را به مکانی خارج از شهر انتقال می دهند. محروم از حقوق، عزت و آزادی خود مسئولین آنها را در این اماکن نگه می دارند تا زمانی که دنیای بیرون توجهش معطوف چیز دیگری شود. سپس، مردان آزاد می شوند اما زنان می مانند و تبدیل به زندانیان حکومت برای طول عمرشان می شوند. بهزاد نعلبندی با اولین فیلم بلند خود، به یکی از این زندان های زنان دسترسی پیدا کرده و با استفاده از دستگاه ضبط صدا داستان های دلخراش زندانیان را مستند کرده است. با به کارگیری خلاقانه از تکنیک استاپ موشن، این مستند–انیمیشن وضعیت خشونت، تحقیر، فقر و اعتیاد را در این اماکن به تصویر می کشد. فیلم‌ساز با انتخاب نوآورانه متریال و تکنیک متناسب با موضوع فیلم، فضایی را برای حضور این زنان “نامرئی“، بدون فاش شدن هویت شان فراهم می کند. این فیلم مستند تاثیر گذار که تولید آن ۵ سال طول کشیده است موقعیت ظالمانه و تلخ زنان را در جامعه ایران و بخصوص این زنان زندانی را نمایان می کند.

Following the screening of The Unseen, join us for a virtual panel with graphic artist and documentary filmmaker Behzad Nalbandi to discuss the addiction crisis in Tehran and the harsh realities of the city’s homeless population. Moderated by representatives from the Intercultural Iranian Canadian Resource Centre.

بعد از اتمام اکران فیلم، با ما و هنرمند گرافیست و فیلمساز بهزاد نعلبندی همراه شوید تا بیشتر درباره ی بحران اعتیاد در تهران و واقعیت های سخت جمعیت بی خانمان های شهر بحث و گفتگو کنیم.  این جلسه مجازی توسط نمایندگانی از مرکز فرهنگ ایرانی– کانادایی (Intercultural Iranian Canadian Resource Centre) مدیریت می شود.